Zachte regendruppels

Vandaag staat de eerste etappe van de Moselsteig op het progamma: 24 km van Perl naar Palzem. Buiten ziet het er grauw en regenachtig uit. Raynor Winn beschrijft in haar boek ‘De wilde stilte’ hoe we vervreemd zijn geraakt van de natuur en onze oorsprong. Zodat je niet meer kan genieten van de aanraking van een zachte regendruppel op je wang. Nou, daar kunnen we vandaag in oefenen... Genieten van de groene heuvels omgeven door grijze wolkenluchten, het pad onder hoge beuken met groen blad dat een goed regendak biedt, de merel die fluit op het steile pad omhoog, een korenveld met daarachter een kerktoren.

Maar ik ben ook blij met mijn dubbel-membraan regenjack, dat de regen buiten houdt en voldoende ventileert om niet alsnog nat van het zweet te worden. Met mijn nieuwe merino wandelsokken zonder naad en met een heel zacht boord om huidirritatie te voorkomen. Met mijn smartphone die me vertelt dat het heus droog wordt na de zachte regendruppels. En met Jan Willem die voor mij uitloopt en turend op zijn apparaten precies weet hoever het nog lopen is, hoeveel meter nog te stijgen en hoeveel nog te dalen. Lang leve de vakantie en de liefde!