Midden in de stroom

Het kan, zegt onze pensionhoudster, de Eifelsteig-etappe van Manderscheid naar Himmerod. De route is gespert, dat staat overal te lezen. De Kurt-Kaufmann-Brücke is ingestort en daar moet je overheen. Het alternatief ziet er weinig aantrekkelijk uit. Volgens de vriendelijke eigenaresse van het pension is de beek niet diep of gevaarlijk. Je kùnt er doorheen. Er zijn veel gasten die het doen….

We wagen het erop. Het Lieserpfad is opnieuw prachtig. Één van de mooiste etappes vind ik zelf. Smal pad, hoog boven de beek, af en toe uitkijkjes.

Na zo’n 10 km is het zover: de oversteek. Van de brug is inderdaad weinig meer over.

We zijn niet de enige. Aan de overkant zitten mensen, hun schoenen weer aan te trekken. Achter ons drie Nederlanders met hetzelfde doel. Er ontstaat een stukje spontane saamhorigheid op de route. Er worden tips gegeven waar het het beste lukt, schoenen uit of toch aanhouden. Er wordt een stok aangereikt ‘für deine Frau’ als ik mijn evenwicht zoek. JW schiet iemand te hulp die met moeite overeind blijft. 

Als we weer verder lopen denk ik er nog eens op door. Over waardevolle momenten het afgelopen jaar van saamhorigheid. Of waar wijze raad en een bemoedigend woord hielpen om in de stroom te blijven staan.

Na nog 10 km bereiken we abdij Himmerod, een juweeltje.

We slapen in het gästehaus ernaast. Boffen. Anders dan klooster Steinfeld doet het hier meer klassiek aan. Naast de grote kerk vinden we een kleine genadekapel. Voor ieder mens op weg, zoekend naar evenwicht in de stroming.