Van ramptoerist naar nieuwe spiritualiteit

Als we vanochtend door Gemünd lopen, wordt de impact van de overstromingen zichtbaar. Nog veel huizen, winkels en hotels zijn onbruikbaar, de beek is enorm uit zijn oevers getreden.

In het centrum zijn barakken neergezet waar gegeten en overnacht kan worden door brandweerlieden, wegwerkers en anderen. Als toerist heb je hier nu niks te zoeken en we kiezen snel het pad het dorp uit. Na wat omgevallen bomen is de route prima begaanbaar en op een regenbui na weer heerlijk.

Als je de poort van onze eindbestemming Kloster Steinfeld doorgaat, stap je een àndere wereld binnen.

Rondom een gotische basiliek staan oude kloostergebouwen die gebruikt worden als spiritueel centrum en deels zijn omgebouwd tot zeer comfortabel hotel. Op het hele terrein wordt je gemaand om stil te zijn. Ieder bankje heeft een spreuk om over na te denken. Er is een labyrint waar je in ronddoolt. Een groep vrouwen doet al lopend een meditatie in de stiltetuin. 
Het doet ons iets gekunsteld aan. Tegelijkertijd is het goed om oude tradities in andere tijden opnieuw vorm te geven. Dat blijft een avontuur waarin we hopen dat de boodschap van het kruis gehoord blijft worden.